Feb 27, 2010
Ano ba ang nakain ko kagabi? Bakit may galit na isang parte ng katawan ko, at hindi iyon ang tiyan, baba pa ng konti. Galit na galit. Gusto kong maglaro ng Down-Up-Down-Up pero parang wala akong maisip kung sino ang gagawing modelo. Si Anime? Huwag! May respeto ako sa kanya, tama na ang pambosoboso sa kanyang skirt. Kapag nalaman ko na lang na may boyfriend siya doon ko na lang siya bastusin sa akin mundo, magagawa ko ang gusto ko sa aking mundo. Maglaro kaya ako? Ok. Si Tawnee Stone na lang ang babanatan ko, gusto ko sana si Maria Ozawa pero nasubukan ko na siya dati, ang sagwa, sobrang sagwa kaya huwag niyo na siyang pangarapin. Isipin mo ba namang pati ang batuta ko ay nagkaroon ng maraming kuwadrado, kahit imahinasyon lang bakit ang hirap alisin ang mga pixel na iyon? Anong thrill meron si Maria Ozawa? Puro pixel lang ang Jewel of Bless niya. Hawakan ko pa lang sana nang bigla kong narinig ang uma-umagang nobena, “Sa ngalan ng Ama, ng Anak... at napigilan ako. Almusal nanaman.
Nakakatuwa ang itlog na kakainin ko. Kulay Yellow dahil pinirito. Tapos bukas lang o mamaya kulay brown na kapag ilalabas ko sa mahiwagang upuan, huwag lang akong kakain ng avocado o dinuguan, di na brown kapag kinain ko ang mga iyon. Sana ganoon na lang lahat ng pagkain, kung anong kulay ang kinain mo, iyon din ang kulay ng jebs mo. Tinitiyak kong ang mga Intsik ay makakaimbento ng pagkaing kulay gold at silver. Champorado Gold Flavor, hanep! Yayaman ako ng dahil sa tae.
At kagaya ng kahapon at ng mga nakalipas na 365 days minus ang mga Linggo, sasakay ako ulit ng jeep. Shiiiiit! Front seat si Anime!. Nag-iisa. “Ahrean lakasan mo ang loob mo, ayan na ang palay kakainin mo na lang oh!” Sabi ko sa sarili ko. Bahala na! CUT! Fade out – Fade in. Nasa harap na ako. Katabi siya. Medyo kumikiskis ang balat ko sa kanya kaya naman lumampas ako sa trabaho ko. Di bale na. Magpapalate na lang ako. Dumeretso ako sa terminal kung saan siya bababa. Iniisip ko kasi na baka may kailangan siya sa akin at biglang magtanong na “Hello, May alam ka bang bilihin ng Sex Toys dito?”. Lintik na imahinasyon kahit si Leo Echegaray talo sa kamanyakan ng utak ko. Paano ako bababa sa trabaho e stainless ang harap ng miniskirt niya, makinang na stainless na pati driver ay napapatingin tuwing kinakambiyo ang jeep. Hindi naman kita ang telang sumasalo sa isang guhit pero kita ang maputi niyang legs.
Sumakay ako pabalik ng trabaho at napagalitan ako ng boss ko. Hindi dahil late ako kundi dahil baligtad ang damit ko. Kaya pala parang naka pure white ako, nawala ang logo ng Mr. Clean sa damit. Puro kasi mga signature ang mga damit ko. May Mr. Clean, Milo, Sunsilk, BDL, ADD, Boysen, Nation at marami pang iba. Binibigay lang ng mga kapitbahay. Minsan nga mga maiimpluwensiyang tao pa ang nagbibigay at ang matindi pa rito special delivery pa. Isipin mo na lang kahapon lang nagdeliver si Jinggoy ng Wristband at T-shirt, siguro busy lang si Ex-Con ay Ex-President pala na si Erap kaya pinadala na lang niya kay Jinggoy ang damit ko, Vote Erap at Vote Jinggoy ang tatak. Kitang-kita ang tatak sa harap, ang laki. Sikat!
